№ 28 | Deel 5: Zuidoost-Azië
Het onvolprezen couchsurfing brengt ons bij Hairuddin, een aardige hoogleraar die woonachtig is in een buitenwijk van Kuala Lumpur. Gelukkig is zijn huis goed bereikbaar met de metro. Hairuddin is een drukbezet man, wat betekent dat er weinig tijd is om elkaar te leren kennen. Maar we zijn hem dankbaar voor de fijne kamer met tweepersoonsbed inclusief badkamer. Soms kan zoiets echt even voelen als thuiskomen.
Satay en chilisaus
Natuurljk eten we satay, in Nederland beter bekend als satéstokjes, maar dan lekkerder. Onze favoriete variant vinden we op de befaamde night market in Chinatown. Werkelijk alles valt hier te krijgen. Wat een geweldig concept is dat toch, die straatmarkt. Eten waar je zin in hebt en zoveel je wilt want duur is het nooit. Vers voor je neus gebakken, gegrild, gefrituurd, gekookt—wat dan ook. We ruiken, proeven, staren, struinen rond en beseffen: nu zijn we echt in Azië. In Maleisië, om precies te zijn. Land van tropische jungles, zonnige stranden en overheerlijk eten. En raad eens wat hier in de schappen van de supermarkt in overvloed te vinden valt? Inderdaad. Nimmer heeft Joost Jan zoveel soorten en maten chilisaus bij elkaar gezien. Zelfs jerrycans van vijf liter zijn hier te koop!
Putu bambu
Het volgende gerechtje zou je echt eens moeten proeven: putu bambu. Dit is groene rijstcake, gebakken in bamboe en op smaak gebracht met kokos en suiker. Net als de satéstokjes eten we het bijna dagelijks. En zo zijn er nog andere verrassende culinaire ontdekkingen. Ons lijstje met favoriete gerechten wordt, hoe verder we reizen, langer en langer.
Eten op de ramadanmarkt
Tot slot nog iets over de ramadanmarkt. Min of meer toevallig komen we op deze bijzondere markt terecht. We ontdekken de bazaar ramadhan in de traditionele Maleise volkswijk Kampong Bharu. Het blijkt een enorme markt vol eetkraampjes te zijn. Tientallen stalletjes met Maleisische favorieten als nasi lemak, ayam goreng en roti john, maar ook seafood en zelfs broodjes kebab met zoete chilisaus en mayonaise worden er verkocht. Al snel blijkt dat wij de enigen zijn die de gekochte eetwaar direct opeten. Oeps. Het is heel druk op de markt en er wordt ontzettend veel verkocht, maar gegeten wordt er niet. Alles gaat in zakken of tasjes en wordt meegenomen naar huis. Ach natuurlijk! Maleisië is een streng moslimland en de ramadan is op dit moment nog niet voorbij. We herinneren ons ineens weer die eerste avond in Kuala Lumpur, toen we in een food court op het gigantische trein-, metro- en busstation KL Sentral een broodje aten. Ook toen vonden we het al zo vreemd dat de mensen om ons heen hun bestelde eten massaal koud lieten worden. Nu snappen we het ineens. Slim om dan juist nu zo’n grote markt vol eetkraampjes op te zetten. Wel krijgen we een beetje medelijden met de verkopers. Je zou maar heel de dag op de markt staan koken, bakken en grillen en aan het vasten tegelijkertijd. Dat maak het nu niet bepaald makkelijker!