№ 17 | Deel 3: Centraal-Azië
Anders dan je zou verwachten in een islamitisch land doen ze hier wel aan Kerst, zij het dan in lichte vorm. Her en der ontdekken we een opgetuigde plastic dennenboom, via de satelliet zijn soms wat kerstachtige reclamebeelden uit Rusland te zien en G. is naar een heuse kerstmarkt geweest in de tuin van de Duitse ambassade. Er waren meer Amerikanen dan Duitsers maar ze verkochten wel bratwurst en glühwein.
En jawel, ook de kerstman kennen ze hier. Al heet hij anders. De beste man wordt hier “Grootvadertje Vorst” genoemd (Дед Мороз in het Russisch) ofwel Grandfather Snow. Het betreft een communistisch verzinsel uit de voormalige Sovjet-Unie, waar Tadzjikistan ook deel van uitmaakte, en is bedacht omdat elke verwijzing naar religie destijds streng verboden was, zéker het “Christ” in Father Christmas. Hoewel de kerstman natuurlijk al een verzinsel op zichzelf is, heeft men er voor de zekerheid dus maar een soort sneeuwman van gemaakt.
Grandfather Snow blijft tot volgend jaar, want wat wij kennen als Kerst wordt hier als een soort nieuwjaarsfeest gevierd. We zien het maar als een originele variant van hetzelfde zielloze gebeuren want ook de kerstman heeft natuurlijk bijzonder weinig met Kerstmis te maken. Over Kerstmis gesproken: we hopen dat jullie een goed Kerstfeest hebben gehad en we wensen jullie alvast een hele fijne jaarwisseling toe en een fantastisch 2016!
